[ΟΙΚΕΙΑ/3] Μόνος προς μόνον

Μόνος προς μόνον

https://www.domabooks.gr/web/image/product.template/1252/image_1920?unique=bb44137
    19,80 € 17,82 € 17.82 EUR
    18,68 €

    Αυτός ο συνδυασμός δεν υπάρχει.

    Αγορά
    Εξώφυλλο του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    ΜΟΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΟΝ

    διαλέξεις για την προσωπική θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων


    Μετάφραση: Γιάννης Α. Δημητρακόπουλος

     

    Σ’ αυτό το αγέραστο βιβλίο ―μια σειρά διαλέ­ξεων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ απευθυνόμενων σε μη ειδικούς―, ο ­Αντρέ-Ζαν ­Φεστυζιέρ, ένας απ’ τους διαπρεπέστερους ιστορικούς της αρχαιο­ελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας, αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη, αν και θεμελιώ­δη, όψη της πνευματικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων: την προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του πιστού με τον θεό του, έξω από το πλαίσιο της δημόσιας λατρείας: ψυχή προς ψυχή, καρδιά προς καρδιά, «μόνος προς μόνον».  

    Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις. Τους βλέπουμε να διψούν και να πεινούν για το θείο· να νιώθουν ότι οι θεοί τούς νοιάζονται· και να προσεύχονται στον θεό τους με τον τρόπο που απευθύνεσαι σ’ έναν φίλο.

      Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη βρίσκει την ευτυχία στο πλευρό της αγαπημένης του Άρτεμης. Στον Αισχύλο και τον Σοφοκλή, η βαθιά απαισιό­δοξη αίσθηση της ζωής εξισορροπείται από μια ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη του Δία. Με τον Πλάτωνα διατυπώνεται το μεγάλο όραμα της φυγής προς το θείο και της ομοιώσεως μαζί του. Στους Στωικούς, πάλι, αρθρώνεται η ιδέα της ελεύθερης συγκατάθεσης σ’ ένα θεϊκό σχέδιο που υπερβαίνει τα επιμέρους άτομα κι αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Με το μεγάλο ρεύμα του αρχαίου αναχωρητισμού, ο άνθρωπος αποσύρεται απ’ την κοινότητα για να βρεθεί κοντά στον θεό, ενώ στην ελληνορωμαϊκή εποχή συναντάμε την ολοκληρωτική αφοσίωση σ’ έναν θεό σωτήρα κι ελευθερωτή που απευθύνει προσωπικό κάλεσμα στον λάτρη του. Τέλος, στα μεγάλα φιλοσοφικοθεολογικά συστήματα της ύστερης αρχαιότητας κυριαρχεί το μυστικό ταξίδι της ανάβασης της ψυχής στον θεό και της άρρητης ένωσης μαζί του.  

    Την ίδια στιγμή όμως το βιβλίο ανοίγεται και σε μια διάσταση πιο οικου­μενική, αναδεικνύοντας πώς η προσωπική θρησκεία των αρ­χαίων Ελλήνων αποτέλεσε το έδαφος στο οποίο μπόρεσε αργότερα να ριζώσει ο χριστιανισμός σφραγίζοντας έτσι τη μετέπειτα εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. 


    «Ένας από τους μεγαλύτερους ειδήμονες της αρχαίας θρησκείας. Ένας μελετητής ανεπανάληπτης λογιοσύνης». 

    Pierre Hadot 


    «Ο π. Φεστυζιέρ γνώριζε τα κείμενα, όλα τα κείμενα, ακόμα και τα πιο σκοτεινά, ακόμα και τα πιο σπάνια». 

    Jacqueline de Romilly 


    «Ένας θησαυρός επιστημοσύνης, ευρυμάθειας και κριτικού πνεύματος». 

    H.-I. Marrou

    πατώντας οδηγείστε στη σελίδα του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ στο ΔΩΜΑ

    Διευ­θυντής σπουδών στην École Pratique des Hautes Études, μέλος της γαλλικής Ακαδημίας Επιγραφών και Γραμμάτων και Δομινικανός μοναχός, ο André-Jean Festugière (1898-1982) υπήρξε κορυφαίος μελετητής της θρησκείας και της φιλοσοφίας των ελληνιστικών χρόνων και της ύστερης αρχαιότητας, με πάνω από 70 βιβλία και 180 επιστημονικά άρθρα. Εξέδωσε, μετέφρασε και μελέτησε ένα τεράστιο πλήθος κειμένων της αρχαίας γραμματείας, ιδίως νεοπλατωνικών, ενώ μνημειώ­δης παραμένει η εργασία του πάνω στα κείμενα που κατά παράδοση αποδίδονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο.  

    Στα ελληνικά κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Ο Επίκουρος και οι θεοί του (μτφρ. Ρ. Μπέρκνερ, εκδ. Θύραθεν, 1999).  

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Ο μυστικός έρωτας θεού κι ανθρώπου

    ΔΩΜΑ

    Γνωρίζουμε πώς αντιλαμβάνονταν τον έρωτα οι Έλληνες: Ο εραστής έχει αδειάσει απ' τον εαυτό του· αυτός που ζει πλέον μέσα του είναι ο ερώμενος· ο εραστής δεν ακούει και δεν βλέπει πια τίποτε άλλο παρά εκείνον· ο ερώμενος τον έχει κατά κάποιον τρόπο καταλάβει.    

    Τι γίνεται όμως όταν ο ερώμενος είναι ένα ον θεϊκό, όπως εδώ η Άρτεμη;.

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Αρχαιοελληνικές ουτοπίες

    ΔΩΜΑ

    Όσο οι άνθρωποι πασχίζουν εδώ κάτω στη γη, οι θεοί στην ουράνια κατοικία τους παρατηρούν μακάριοι, αδιάφοροι τα βάσανα των θνητών. Τόσες είναι οι λύπες σε τούτο δω τον κόσμο που μόνη λύση είναι η φυγή, η απόδραση.

     Ένας τρόπος ν' αποδράσεις είναι ο θάνατος. 

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Διαλέγοντας θεό

    ΔΩΜΑ

    Ο άνθρωπος των ελληνιστικών χρόνων μπορούσε αν επιλέξει τον θεό του και να γίνει μέλος μιας ομάδας ―ενός θιάσου, ενός εράνου, ενός κοινού― αφιερωμένης στη λατρεία του εκάστοτε θεού: μπορούσε π.χ. να επιλέξει την Ίσιδα, ή τη συριακή Αφροδίτη, ή την Κυβέλη με τον Άττι, ή τον θεό των Εβραίων, ή τον Διόνυσο, η λατρεία του οποίου είχε διαδοθεί σ’ όλη τη ελληνίζουσα Ανατολή, ή τον Ασκληπιό, τον θεό θεραπευτή, τον θεό της παρηγοριάς. 

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Η καλλιέργεια της γης και της σοφίας

    ΔΩΜΑ

    Ο σοφός πρέπει να αποσύρεται. Στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, ήταν βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση ότι η πνευματικότητα συνδέεται άμεσα με την εσωτερική γαλήνη, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μακριά απ' το πλήθος και τις πόλεις.    Τίθεται όμως  το ζήτημα του βιοπορισμού. Μακριά απ' το θόρυβο και τους περισπασμούς της πόλης, ποια δουλειά θα μπορούσε να κάνει ο σοφός;

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Αναχωρώ στον εαυτό μου

    ΔΩΜΑ

    «Με ρωτάς ποιο πράγμα πρέπει ν' αποφεύγουμε περισσότερο απ' όλα» ρωτά ο Σενέκας. Κι απαντά: «Τον όχλο». «Απόφευγε τους πολλούς, απόφευγε τους λίγους, απόφευγε ακόμα και τον έναν».    

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Να είσαι άντρας αληθινός

    ΔΩΜΑ

    Δεν υπάρχει άνθρωπος που να είναι τόσο τυχερός ώστε, όταν θα πεθαίνει, να μη βρεθούν κάποιοι κοντά του που να ευχαριστιούνται που πεθαίνει. Ήταν ενάρετος και σοφός; Εκείνη την ύστατη στιγμή σίγουρα θα βρεθεί κάποιος που θα λέει από μέσα του: “Επιτέλους, θ’ ανασάνουμε λιγάκι που δεν θά ’χουμε αυτόν τον δασκαλάκο πάνω απ’ το κεφάλι μας!”. Τέτοια λένε όταν αυτός που πεθαίνει είναι κάποιος ενάρετος άνθρωπος. Φαντάσου τι θα λένε για εμάς όταν θα έρθει η ώρα ν’ απαλλαγεί ο κοσμάκης από την ύπαρξή μας!

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Η παρηγοριά του ουρανού

    ΔΩΜΑ


    Μια νέα γυναίκα κοιτάζει τα αστέρια. Είναι μόνη. Η Σαπφώ γράφει:

    Έσβησε το φεγγάρι,
    η Πούλια χάθηκε· μεσάνυχτα.
    Κυλάει ο χρόνος,
    κι εγώ κοιμάμαι μόνη.

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Γίνε πιο ψηλός από κάθε ύψος

    ΔΩΜΑ


    Σκέψου ότι δεν έχεις υπάρξει ακόμα, ότι είσαι μέσα στην κοιλιά της μάνας σου, ότι είσαι νέος, ότι είσαι γέρος, ότι έχεις πεθάνει· σκέψου ότι ζεις μετά το θάνατό σου. Αφού τα σκεφτείς όλ’ αυτά ταυτόχρονα, θα μπορείς πια να συλλάβεις τον Θεό.

    πατώντας οδηγείστε σε απόσπασμα του βιβλίου «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Μια έρημη ψαρόβαρκα

    ΔΩΜΑ


    Για να συλλάβουμε το Αγαθό, χρειάζεται να κάνουμε κάτι σαν το εξής: να καθίσουμε κάπου ψηλά κι απόμακρα, να κοιτάξουμε πέρα προς τη θάλασσα και να συγκεντρώσουμε το βλέμμα μας σε μία και μόνη, έρημη, μικρή ψαρόβαρκα, που δεν έχει τίποτε άλλο δίπλα της, που είναι μόνη της με τα κύματα. Αν κοιτάξει κανείς επίμονα, για μια στιγμή —για μία και μόνο στιγμή!— θα τη δει.

    Πρόλογος1. Λαϊκή ευσέβεια2. Φυγή προς τον θεό και θεϊκή δικαιοσύνη3. Η πνευματική ατμόσφαιρα της ελληστικής εποχής και η επιρροή του Πλάτωνα4. Απόσυρση από τον κόσμο5. Λούκιος και Ίσιδα: το κάλεσμα του θεού και η ενατενιστική λατρεία 6. Αίλιος Αριστείδης και Ασκληπιός: η πίστη στον Θεό Σωτήρα7. Άνθρωπος, κόσμος και θεός στη στωική διδασκαλία8. Ανάβαση προς τον ΘεόΣημειώσειςΕυρετήριο ονομάτων

    Πρόλογος

    1. Λαϊκή ευσέβεια

        Δύο εννοιολογικές διακρίσεις

        Λαϊκή και στοχαστική ευσέβεια στην αρχαία Ελλάδα

        Λατρεία εσωτερική και λατρεία δημόσια στην αρχαία Ελλάδα

        Η εσωτερική λατρεία των θεών της πόλεως

        Ο χαρακτήρας του Ιππόλυτου

        Ιππόλυτος και εσωτερική λατρεία της Άρτεμης

    2. Φυγή προς τον θεό και θεϊκή δικαιοσύνη

        Δύο μορφές ένωσης με τον θεό

        Ουράνια ευτυχία – επίγεια δυστυχία

        Η λαχτάρα για απόδραση

        Δίας και δικαιοσύνη

        Το μυστήριο της οδύνης του αθώου

        Η θεία δικαιοσύνη στον Ηράκλειτο

    3. Η πνευματική ατμόσφαιρα της ελληστικής εποχής και η επιρροή του Πλάτωνα

        Το ιστορικό πλαίσιο της προσωπικής θρησκείας

        Το νοητόν: οὐσία, λόγος και ὄνομα στον Πλάτωνα

        Η μυστική γνώση του άρρητου θεού: Ἐπέκεινα του λόγου, ἐπέκεινα της οὐσίας

        Το ενδιαφέρον του Πλάτωνα για τον φυσικό κόσμο

        Άνθρωπος και Κοσμική Ψυχή

        Από τη θεολογία του άγνωστου θεού στη θεολογία των θεών της πόλεως

        Η πλατωνική φιλοσοφία ως συνέχεια ελληνικών θρησκευτικών παραδόσεων

    4. Απόσυρση από τον κόσμο

        Ἀναχωρεῖν: αποσύρομαι

        Ἀναχωρεῖν εἰς ἑαυτόν: αποσύρομαι στον εαυτό μου

        Η αντίληψη περί συγκέντρωσης στον εαυτό κατά την αυτοκρατορική εποχή

        Επίκτητος: άρνηση της απόσυρσης από τον κόσμο

        Η ἀναχώρησις στον Πλωτίνο

        Η χριστιανική πρόσληψη της ἀναχωρήσεως

    5. Λούκιος και Ίσιδα: το κάλεσμα του θεού και η ενατενιστική λατρεία

        Η υπόθεση των Μεταμορφώσεων

        Η αυτοβιογραφική αξία του Βιβλίου ΧΙ των Μεταμορφώσεων

        Το κάλεσμα του Λούκιου

        Ατενίζοντας την Ίσιδα

    6. Αίλιος Αριστείδης και Ασκληπιός: η πίστη στον Θεό Σωτήρα

        Σκηνικό και χαρακτήρες των Ιερών Λόγων

        Σκηνικό και χαρακτήρες των Ιερών Λόγων

        Ο Αριστείδης αρρωσταίνει

        Οι ιατρικές οδηγίες του Ασκληπιού

        Θρησκευτικές αποκαλύψεις

        Η αφοσίωση του Αριστείδη στον θεό του

        Προσωπική αφοσίωση στον θεό και θεϊκά όνειρα

    7. Άνθρωπος, κόσμος και θεός στη στωική διδασκαλία

        Πλατωνική και στωική θεολογία

        Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ στωικισμού και χριστιανισμού

        Στωική ευσέβεια: Κλεάνθης

        Ο στωικισμός του Μάρκου Αυρήλιου

        Αστρικός μυστικισμός

        Απ’ τη γαλήνη του ουρανού στον ουράνιο σωτήρα

    8. Ανάβαση προς τον Θεό

        Η διάρθρωση του φυσικού κόσμου

        Ο νοητός κόσμος και ο άγνωστος θεός

        Η θεωρία περί τριών θεών

        Καλό και κακό στον κόσμο και στον άνθρωπο

        Ανάβαση στον Κοσμικό Θεό

        Ανάβαση στον Θεό-Νου

        Ανάβαση στον Ύψιστο Θεό

        Ανακεφαλαίωση

    Σημειώσεις

    Ευρετήριο ονομάτων

    ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

    άρθρο της εφημερίδας Τα Νέα για το «Μόνος προς μόνον» του Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ

    Ψάχνοντας τις ρίζες στον ουρανό

    του Φίλιππου Δρακονταειδή

    ΤΑ ΝΕΑ (28-29 Μαΐου 2022)

    Διαβάστε

    ΑΝΤΡΕ-ΖΑΝ ΦΕΣΤΥΖΙΕΡ 

    Μόνος προς μόνον

    Διαλέξεις για την προσωπική θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων 


    Τίτλος πρωτοτύπου: Personal Religion Among the Greeks

    Μετάφραση & σύνταξη ευρετηρίου: Γιάννης Α. Δημητρακόπουλος

    Επιμέλεια: Θάνος Σαμαρτζής

    Σχεδιασμός εξωφύλλου: Ogust  


    212 σελ.

    19,80€

    Κυκλοφορία: Απρίλιος 2022

    Σειρά: ΟΙΚΕΙΑ / 3

    ISBN: 978-618-5598-08-2  


    πατώντας οδηγείστε στη σελίδα του «Έρως ο γλυκόπικρος» της Αν Κάρσον
    πατώντας οδηγείστε στη σελίδα του «Η άνοδος και η πτώση της κλασικής Ελλάδας» του Τζοσάια Όμπερ