Ο σκύλος μου είμαι εγώ 

Μιχάλης Μοδινός | Τα Νέα

Πίσω από το εξοντωτικό του χιούμορ, ο Τζον Φάντε (1909-1983) κρύβει τα προσωπικά του δράματα, μεταμφιεσμένα σε αυτά του ήρωά του. Είναι πραγματικά συγκινητικές οι σκηνές του αποχωρισμού από τα παιδιά, της εσωτερικής ερήμωσης και των διαρκών σκαμπανεβασμάτων με τη γυναίκα του, ακριβώς επειδή τα πραγματικά συναισθήματα έχουν τυλιχθεί από ένα πέπλο κυνισμού και χιούμορ. Και αυτό είναι το βασικό συστατικό της καλής κωμωδίας στη λογοτεχνία: το εσωτερικό δράμα που αργοσαλεύει κάτω από τις επιστρώσεις ευφάνταστων επεισοδίων που εκμαιεύουν γέλιο. Ο Φάντε στα βιβλία του περιγράφει και ξαναπεριγράφει τη δική του ζωή - ενός γιου φτωχού μετανάστη που από τα ορυχεία του Κολοράντο βρέθηκε στο Χόλιγουντ για να κάνει καριέρα γραφιά και ει δυνατόν σεναριογράφου. Ο Φάντε έγινε αρχικά γνωστός ως συγγραφέας των συγγραφέων στη λάμψη του Λος Άντζελες του Μεσοπολέμου - κυρίως με το πρώιμο βιβλίο του Ρώτα τη σκόνη [Μεταίχμιο]. Θεωρήθηκε πρόδρομος του μπιτ και της ανέστιας λογοτεχνίας, περιθωριακός καλλιτέχνης και άλλα σχετικά, αλλά οι ανάγκες του βίου τον έριξαν στο περιθώριο, καθώς αναγκάστηκε να βγάλει ως γραφιάς με το κομμάτι τα προς το ζην.

Περισσότερα